بهائیت و انگلیس:[146]

علاوه بر روسیه، مأموران دولت انگلستان نیز از ابتدا سیدعلی محمد باب را تحت نظر داشته و گزارش فعالیتهای وی و پیروانش را به لندن می‌فرستادند. برابر سند موجود در بایگانی وزارت خارجۀ انگلیس به تاریخ 21 ژوئن 1850 یك مأمور انگلیسی از تهران چنین گزارشی به لندن ارسال داشته است: �جناب لرد پالمرستون، برحسب تعلیمات جناب لرد اینجانب افتخار دارد شرحی را دربارۀ مسلك جدید باب ارسال دارم... در یك جمله؛ این [در شمارِ] ساده ترین مذاهب است كه اصول آن در ماتریالیزم، كمونیزم و لاقیدی نسبت به خیر و شرِّ كلیۀ اعمال بشر خلاصه می‌شود�.[147]

نیاز انگلستان به جاسوسان بسیار در خاك عثمانی سبب شد تا بابیان و بهائیان برای خدمت به دولت انگلستان استخدام شوند.[148]

لرد کرزُن، سیاستمدار مشهور انگلیسی در کتاب ایران و مسئله ایران تصریح می کند: �صبح ازل که در قبرس سکنی داشت مقرّری خاصی از دولت انگلستان دریافت می نمود�.[149] مورّخان ایرانی نیز همچون کسروی[150]، اسماعیل رائین[151]و فریدون آدمیت[152]به ارتباط ازل با انگلیسی ها تصریح دارند. بین مورّخان و مطّلعان رشتۀ تاریخ و سیاست، بر روی مسئلۀ پیوند بهائیت با دولت انگلیس در سدۀ اخیر اجماع وجود دارد و در این زمینه می توان نمونه وار به اظهارات مهدی بامداد[153]، اسماعیل رائین، احمدکسروی، فریدون آدمیت، خان ملک ساسانی[154]، محمود محمود[155]، دکتر جواد شیخ الاسلامی، دکتر عبدالهادی حائری[156]، محمدرضا فشاهی[157]، احسان طبری[158]، دکتر یوسف فضایی[159]، دکتر سید سعید زاهد زاهدانی[160]، عبدالله شهبازی، بهرام افراسیابی[161]و دیگران استناد کرد که بر نکتۀ فوق انگشت تأکید می گذارند. دکتر شیخ الاسلامی(استاد فقید دانشگاه) مترجم کتاب �خاطرات سیاسی سرآرتور هاردینگ� آنجا که هاردینگ در بخشی از خاطرات خود با لحنی جانبدارانه از بابیان و بهائیان یاد می کند، می نویسد: �در عرض یکصد سال اخیر، بابیان و بهائیان ایران همیشه از خط مشی سیاسی انگلستان در شرق پیروی کرده اند و ستایش وزیر مختار انگلیس از آنها امری است کاملاً طبیعی�.[162]

عباس افندی در سالهای 1913-1911 سفری به اروپا و آمریکا کرد و طی سخنرانی های متعددی که در مجامع گوناگون(عمدتاً ماسونیِ) آن دیار ایراد نمود، صراحتاً از انگلیس و آمریکا جانبداری کرد. برای نمونه، وی در یکی از سخنرانی های خود(در منزل میسیز کراپر، سال 1911) مدعی شد که: �اهالی ایران بسیار مسرورند از این که من آمدم اینجا! این آمدنِ من اینجا سبب الفت بین ایران و انگلیس است. ارتباط تام(بین دو کشور) حاصل می شود و نتیجه به درجه ای می رسد که به زودی از افراد ایران جان خود را برای انگلیس فدا می کنند! و همین طور انگلیس خود را برای ایران فدا نماید!�.[163]

یکی از پژوهشگران پر اطلاع معاصر، سفر سالهای 1913-1911 عباس افندی به اروپا و آمریکا را که با تبلیغات فراوان از سوی متنفذین محافل سیاسی و مطبوعاتی دنیای غرب همراه بود، نشانی آشکار از پیوند عمیق میان سران فرقۀ بهائی و کانونهای مقتدری در اروپا و آمریکا(تشکیلات فراماسونری) می داند:[164]�سفر سالهای 1913-1911 عباس افندی به اروپا و آمریکا، سفری کاملاً برنامه ریزی شده بود. بررسی جریان این سفر و مجامعی که عباس افندی در آن حضور یافت نشان می دهد که کانون های مقتدری در پشت این ماجرا حضور داشتند و می کوشیدند تا این پیغمبرِ نوظهور شرقی را به عنوان نماد پیدایش مذهب جدید انسانی آرمان ماسونی � تئوسوفیستی، معرفی کنند�.

عبدالبهاء در میان جمعی از سوداگران آمریكایی �نورِ انسانیت را در نهایت جلوه و ظهور در چهرۀ آنان مشاهده می‌كند!�.[165]وی به آنان گفت: �قطعه آمریكا نزد حق، میدان اشراق انوار است!�.[166]وی همچنین خطاب به ایشان گفت: �از برای تجارت و منفعت ملّت آمریكا، مملكتی بهتر از ایران نه، چه كه مملكت ایران مواد ثروتش همه در زیر خاك پنهان است، امیدوارم كه ملّت آمریكا سبب شوند كه آن ثروت ظاهر گردد�.

ستارۀ 9 پرِ بهائیت

ستارۀ 9 پرِ درجۀ 33 ماسونی

جنبش بهائیت به قدری برای دیگر قدرتهای استعماری نیز جذاب بود که به دنبال آغاز تحركات ضداستعماری در شمال آفریقا(مستعمرات فرانسه) دولت فرانسه نیز با هدف ایجاد تفرقه بین مسلمانان، از عبدالبها درخواست کرد تا گروهی از مبلّغین بهایی را برای تبلیغ دین خویش به كشورهای الجزایر و مراكش و تونس و جزایر اطراف آفریقا اعزام دارد.

با شروع جنگ جهانگیر اول و پیوستن عثمانی به آلمان در جنگ بامتفقین(انگلیس، فرانسه و آمریکا) روابط پیشوای بهائیان با غربِ صلیبی عمیق تر، و نتیجتاً حساسیت و مخالفت دولت عثمانی با وی افزون تر گردید. این حساسیت و مخالفت به جایی رسید که جمال پاشا، فرماندۀ کل قوای عثمانی[167]در جنگ با ارتش انگلیس در ناحیۀ شامات و فلسطین در اواخر جنگ جهانی اول، تصمیم به قتل عباس افندی گرفت؛ �وی صریحاً اظهار داشت که چون از دفع دشمنان خارج- انگلستان- فراغت یابد به تصفیۀ امور داخل اقدام و در اولین قدم حضرت عبدالبهاء را در برابر چشم مردم مصلوب کرده و مرقد بهاء را منهدم و با خاک یکسان خواهد نمود�.[168]

منابع غیر بهائی، علت این خشم را حمایت مؤثر افندی از انگلیس در آن هنگامه دانسته و بعضاً از واژه هایی چون جاسوسی و نظیر آن بهره می جویند.[169]به قول اسماعیل رائین: خشم شدید جمال پاشا از عباس افندی، از �همکاری محرمانه و علنی بهائیان با قوای انگلیس� ناشی می شد که در صدد تصرّف فلسطین و حمایت از یهودیان بود و عباس افندی، گندم در اختیار ارتش نیازمند بریتانیا گذارد.[170]کمک عباس افندی به نیروهای اشغالگر تنها در تأمین آذوقۀ آنها خلاصه نمی شد بلکه آن گونه که افسران انگلیسی مستقر در حیفا به لندن نوشته اند، آنان از نفوذ و نیز نظریات پیشوای بهائیت نیز برای پیشبرد مقاصد خود بهره بسیار برده اند.

زمانی که سرویسهای اطلاعاتی انگلیس(وبه قول شوقی: دایرۀ اطلاعات انگلستان) از تصمیم خطرناک جمال پاشا نسبت به پیشوای بهائیت خبر دادند، دولت بریتانیا با فوریت برای نجات جان وی و نزدیکانش دست به کار شد.لرد بالفور وزیر خارجه انگلیس(یعنی همان کسی که نامه اش به لرد روچیلد در اعلام موافقت و مساعدت دولت انگلیس با تأسیس کانون ملّی یهود در فلسطین مشهور است) در تلگرافی به ژنرال آلن بی دستور داد: �به جمع قوا در حفظ و صیانت عباس افندی و عائله و دوستان او بکوشد�. متعاقب این امر، آلن بی پس از فتح حیفا به لندن تلگراف زد و از مصادر امور تقاضا کرد که: �صحت و سلامت عباس افندی را به دنیا اعلام نمایند�.

پس از تحکیم پایه های قیمومت انگلیس بر قدس، دولتمردان انگلیسیِ حاضر در فلسطین در نامه به لندن پیشنهاد کردند بابت �خدمات صادقانه و مستمر� عباس افندی به �آرمان بریتانیا� و استفادۀ افسران بریتانیایی مستقر در حیفا از نفوذ و نظریات ارزشمند پیشوای بهائیت، نشان و لقب عالی امپراتوری به وی اعطا گردد. این پیشنهاد تصویب شد و ژنرال آلن بی(فرمانده کل قوای بریتانیا)[171]همراه دستیارش ماژور تئودور پول در آوریل 1920 رسماً مراسمی بر پا کرد و به نمایندگی از دربار لندن، به پیشوای بهائیان لقب �سِر�[172]و نشان �شوالیه امپراتوری�[173]داد.[174]تصویر اعطای این نشان به افندی در کتب مختلف آمده است[175]حتی این مطلب در �تنبّه و استبصار� مبلّغان بهائی(و یاران عباس افندی) نیز که پس از مرگ وی به اسلام گرویده اند مؤثر بوده و در آثار آنان بازتاب آشکار دارد.[176]

عباس افندی از سلطۀ انگلیسی ها بر قدس به گرمی استقبال کرد و طی نوشته ای، سلطۀ غاصبانۀ انگلیس بر قبلۀ اول مسلمین را �برپا شدن خیمه های عدالت� شمرده، خداوند را بر این نعمت بزرگ سپاس گفت و تأییدات جرج پنجم، پادشاه انگلیس را مسئلت کرده و خواستار جاودانگیِ سایه گسترِ این امپراتور دادگستر بر آن سرزمین گردید![177]